مدتی است که برپایی دادگاه‌های مفسدان و رسیدگی به پروند‌های چپاولگران و چنبره زنندگان بر بیت المال و خونآشامانی که خون ملت و بازی با جان آنها سیرشان میکند، مُبَّرِدی است بر آتش عصبانیت ملت. اما حواشی این جلسات نیز در بسیاری موارد از حیث اهمیت دست کمی از متن آن ندارند. از جمله این حواشی ورود متهمان با ظاهری غیر از ظاهر واقعی خود، قبل از دستگیری است. مثلا در مورد نجفی، مردم همگی وی را با صورتی تراشیده یا ریش به اصطلاح پرفسوری! دیده بودند در صورتی که در جلسات دادگاه با محاسن بلند ظاهر می شد. داماد شریعتمداری عقیق به دست می کند، متهمان پتروشیمی تسبیح می چرخانند، یا در مورد شبنم نعمت زاده، دختر مظلوم! وزیر که جرمش اخلال عمده از طریق اخلال در توزیع مایحتاج عمومی دارو به مبلغ یک هزار و ۸۵۰ میلیارد و ۱۴۸ میلیون و ۳۷۹ هزار و ۵۹۹ ریال با علم به موثر بودن در ضربه زدن به نظام جمهوری اسلامی و نیز مشارکت در تحصیل مال از طریق نامشروع به همان مبلغ ذکر شده و سوء استفاده از جواز و امتیاز تفویض شده، مشارکت در اخلال در نظام دارویی کشور، فعالیت غیرمجاز در شبکه دارویی استان البرز بدون مجوز وزارت بهداشت و نگهداری غیر مجاز دارو بدون تشریفات قانونی در حکم قاچاق است.
عکس‌های این مظلومه در فضای مجازی با اندک جستجویی برای هر بیننده قابل رؤیت است. چرا کسی مثل او که در دوران بزهکاری و سوداگری پوششی غیر از چادر داشته و مانتویی بوده حال که به چنگال قانون گرفتار شده فقط نوک بینیش از چادر بیرون است؟! آیا غیر از این است که نگاه ابزاری به چادر و محاسن و نماد‌های دینی یا برای فریب افکار عمومی است و یا بهانه ای برای پوشاندن چهره خود تا در مقابل دوربین دیده نشوند؟ اصل این سخن که پوشش متهمین آزادانه است و می توانند با انتخاب خود چادر و یا مانتو انتخاب کنند درست است، اما زمانی که سوء استفاده از پوشش و استفاده از مثلا چادر برای جلوگیری از نمایش چهره در مقابل دوربین و یا برای فریب افکار و چهره مذهبی نشان دادن از خود باشد بازهم می شود آن گونه حکم به آزادی عمل کرد؟
آیا این مانند احکام اولیه و ثانویه نیست که به مقتضای حکم ثانویه، حکم اولیه ای کنار گذاشته میشود، حال آن که حکم اولیه ممکن است واجبی باشد که الان خلاف مصلحت است. پوشیدن چادر توسط متهمی که قبلا هیچ تعهدی به این پوشش نداشته و الان استوانه نفرت در چشم جامعه و مردم است آیا سبب تخریب این پوشش مقدس و انتقال نوعی تنفر از متلبس به لباس نمی گردد؟ انتظار از رئیس قوه محترم قضاییه و قضات آن که تا کنون الحق و الانصاف به نیکویی توانسته اند گردن کشان را به میز محاکمه بنشانند و گوشه ای از داغ مردم را التیام بخشند این است که با این فریب هم برخورد قابل قبولی داشته باشند و از حریم اعتقادات دینی و افکار اجتماعی حراست کنند. اگر بناست که امثال این متهمه با چادر فاطمه زهرا (س) چهره خود را در مقابل دوربین‌ها بپوشانند، یا در صدد فریب افکار عمومی اند بهتر نیست که به جای اجازه دادن برای پوشیدن چادر، چهره آنها را شطرنجی کنید تا دیگر اینطور از یک پوشش مقدس استفاده ابزاری نشود؟
به هرصورت از قوه قضاییه پذیرفته نیست که به بهانه آزادی متهمان در پوشش بگذارند که متهم بعد از تاختن بر بیت المال مسلمین و ایضا بر امنیت و سلامت آنان، حال آزادانه و به بهانه آزادی بر اعتقادات و افکار عمومی جامعه بتازد و این بار مقدسات را وسیله اهداف و مقاصدش قرار دهد.
منتشر شده در خبرگزاری رسا: اینجا
